บทที่ 498

โจซี่ร้องเพลงท่อนต่อไปว่า “Ooh, you know I love it when you call me señoritaI wish it wasn't so damn hard to leave ya” โรสกล่าวต่อว่า “But every touch is ooh, la-la-la It's true, la-la-la Ooh, I should be running Ooh, you keep me coming for ya” แม้จะมีท่วงทำนองไพเราะ แต่เพลงกลับบิดเบี้ยวจนคนขี้เมาสองคนจำไม่ได้และฟังดูแย่ยิ่งกว่าเสียงสวดไว้ทุกข์ในงานศพเสียอีก หัวใจของเกรย์สันลื่นไถลและตกลงไปที่น้ำเสียงของหญิงสาวทั้งสอง เขาเหมือนจะพุ่งขึ้นไปบนก้อนเมฆเพียงเพื่อตกลงสู่นรก เกรย์สันถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ และคิดว่า ‘วิธีที่พวกเธอร้องเพลง เขาคิดว่าพวกเขาต้องเสียเลือดแน่!’ หลังจากพยายามอย่างหนัก ในที่สุดพวกเขาก็พาผู้หญิงสองคนไปพักที่บ้านพักพนักงาน จากนั้น เจย์สั่งเกรย์สันและคนอื่นๆ ว่า “ออกไปรอฉันข้างนอก!” ทันใดนั้น สีหน้าของเกรย์สันและบอร์ดี้การ์ดก็สว่างขึ้นเมื่อมีโอกาสได้รับอิสรภาพที่รู้ว่าพวกเขารอดตายแบบหวุดหวิด พวกเขารีบเดินหนีออกไปเร็วกว่ากระต่ายหนีจากผู้ล่าเสียอีก เมื่อหมดแรงร้องเพลงแล้ว โจเซฟินก็นอนบนโซฟาขณะที่เสียงของเธอค่อย ๆ หายไป “I love it when you call me señorita” แล้วเธอก็ห