บทที่ 636

เธอปฏิบัติต่อเขาเหมือนเขาเป็นอากาศเลยเหรอ? โจเซฟินและแองเจลีนปล่อยมือออกจากกันและโจเซฟินเดินไปหาพ่อแม่ของเธอขณะที่เธอทักทายพวกเขา “คุณพ่อ คุณแม่” เธอแต่งหน้าอย่างสง่างามดูสุภาพและงดงามราวกับว่าเธอสนใจในการนัดหาคู่ที่ไม่เคยเจอกันมาก่อนนี้เป็นพิเศษ แจ็คจับผิดเธอไม่ได้เลย ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงทักทายเธอด้วยสีหน้ามืดมน “นั่งลงสิ” แองเจลีนยืนอยู่ตรงกลาของห้องโถงขณะที่เธอมองไปรอบ ๆ แล้วเธอก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย เธอเมินที่จะมองไปที่เจย์ในขณะเดียวกันที่เธอเดินไปหาฮิโรชิในที่สุด เจย์ตาแข็งทันที แองเจลีนเข้าไปนั่งข้าง ๆ ฮิโรชิและยิ้มให้เขาอย่างมีเสน่ห์ “นายน้อยไททัสคะ คุณยังจำฉันได้ไหม?” เสียงของเธอเบากว่าปกติ ฮิโรชิรู้สึกตื่นเต้นกับการเริ่มพูดคุยของแองเจลีน เธอดูเป็นคนชัดเจนและดูปล่อยตัวปล่อยใจ “นั่นคือเธอจริง ๆ เหรอ แองเจลีน?” “ฉันเอง” ดวงตาของแองเจลีนดูสง่างามและมีเสน่ห์ “คุณยังมีชีวิตอยู่? แต่คุณตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ?” “เรื่องมันยาว! ครั้งหน้าฉันจะพาคุณไปดื่ม นายน้อยไททัส แล้วเราค่อยคุยกัน” แองเจลีนยิ้ม “ได้เลย ตกลงตามนั้น” ทั้งสองโต้ตอบกันไปมาและรู้สึกได้ว่าพวกเขาสนิทสนมกันมานาน แจ