บทที่ 713

เธอต้องการที่จะลืมเกี่ยวกับ เจย์ อาเรส ทุกครั้งที่เธอคิดถึงเขา หัวใจของเธอก็เจ็บปวดมากจนรู้สึกหายใจลำบากทุกครั้ง โคลพูดเหมือนใช้อำนาจ “คุณเคยเกือบตายเพราะเขาไปแล้วครั้งหนึ่ง ถือว่าชีวิตของคุณได้กลับคืนมาแล้ว ซึ่งในตอนนี้ ชีวิตของคุณเป็นของผมเพราะผมเป็นคนช่วยชีวิตคุณ” แองเจลีนเริ่มชินกับนิสัยที่โคลแสดงออมาอย่างเอาแต่ใจ และนิสัยข่มขู่ ตอนแรกเธอเถียงกับเขา แต่ไม่นานนักเธอก็รู้แล้วว่าแม้ว่าเธอพูดจนเธอคอแห้ง เขาก็ยังจะทำตามสิ่งที่เขาพอใจอยู่ดี เธอเลยยอมปล่อยให้เขาพูดไป โคลกล่าวว่า “ผมจะพาคุณกลับบ้าน เมื่อผมทำเรื่องราวปัจจุบันนี้เสร็จเสียก่อน” แองเจลีนตกใจเล็กน้อย ผู้ชายคนนี้ทำเหมือนว่าเขากำลังจะลักพาตัวเธอไปเลย เธอยังคงดูอ่อนแอและนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้โทรศัพท์ของเธอได้หายไป เธอไม่มีเงินเหลือสักนิดเดียว เธอไม่รู้ว่าเธอจะแอบหนีไปได้อย่างไร ถ้าชายคนนั้นจะพาเธอออกจากเมืองอิมพีเรียล เธอคงต้องพร้อมออกไป เมื่อเห็นว่าการแสดงออกของเธอเปลี่ยนไป เขายิ้มอย่างอ่อนโยนและเอื้อมมือไปขยี้ผมของเธอ “ไม่ต้องห่วงหรอกนะ ผมจะไม่ลักพาตัวคุณ ผมจะทำให้คุณเป็นอิสระ” “ฉันอยากกลับบ้าน” แองเจลีนโพล่งออกมา “ก็ได้