บทที่ 791

เลือดอกเต็มปากไหลงสู่ฝ่ามือของเธอ แองเจลีนจ้องไปที่เลือดในมือของเธอด้วยสายตาที่สงสัย เกิดอะไรขึ้นกับเธอ? เจย์ได้ยินเสียงไออย่างหนักของเธอ ทุก ๆ ครั้งที่ไอทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดอยู่ในอก เขาหันกลับมาและหมุนตัวไปทางเธอ สายตาที่มองเลือดสีแดงสดบนมือซีด ๆ ของเธอ ทำให้ดวงตาของเขาหดเกร็ง “กลับไปนอนเถอะ แองเจลีน เซเวียร์” เขาสั่ง ดวงตาของแองเจลีนพร่ามัว และเธอมองเจย์ลาง ๆ เหมือนร่างเขาแยกออกเป็นแบบจำลองหลาย ๆ คนยืนอยู่ต่อหน้าเธอ เธอรู้ว่าดวงตาของเธอแปลก ๆ ไป เธอเดินโซเซไปข้างหน้า เธอพยายามหลีกเลี่ยงเขา แต่สุดท้าย เธอก็เอามือที่ยื่นออกไปแตะใบหน้าเขาซึ่งทำได้เพียงคว้าแตะอากาศตรงหน้าเธอเท่านั้น เธอรีบดึงมือกลับมา “ขอโทษนะ” ดวงตาดำของเขาหดตัวเมื่อเขามองเห็นพฤติกรรมของเธอ เจย์ยกแขนขึ้นช้า ๆ และโบกมือไปมาตรงหน้าเธอ ราวกับเธอจดจ่ออยู่กับบางอย่าง แต่ดวงตาของแองเจลีนไม่ได้จดจ่อกับสิ่งใดเลย เจย์นั่งอ่อนแรงอยู่บนรถเข็น “ทุกคน พานายหญิงเซเวียร์กลับไปที่เตียงเดี๋ยวนี้” “ไม่ ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่ ฉันอยากกลับบ้าน” แองเจลีนพูดโต้แย้ง มีสาวใช้สองสามคนมาจับแองเจลีนไว้ในอ้อมแขน ขณะที่ช่วยร่างที่อ่อนแอ