บทที่ 811

เมื่อแองเจลีนเห็นชื่อเจย์บนหมายเลขผู้โทรเข้า เธอดูราวกับว่าเธอถือระเบิดอยู่ในมือ จากนั้นเธอก็รีบยัดโทรศัพท์ลงในมือของร็อบบี้น้อยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมื่อร็อบบี้น้อยสังเกตว่าเป็นสายเข้ามาจากพ่อ เขาก็ปัดรับสายด้วยความดีใจ “คุณพ่อ!” เสียงของเขาฟังดูร่าเริงและไพเราะมาก เจย์อึ้งเล็กน้อย เขาแน่ใจว่าเขากดหมายเลขของแองเจลีนถูกแล้ว แต่ทำไมเป็นร็อบบี้น้อยที่รับสายแทน? เธอตั้งใจปฏิเสธสายของเขาหรือโทรศัพท์ไม่ได้อยู่ข้าง ๆ เธอกันแน่? “ลูกกำลังทำอะไรอยู่?” เจย์ทำได้เพียงแต่ทักทายร็อบบี้น้อยด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริง ร็อบบี้น้อยซึ่งเป็นคนช่างพูด พ่อของเขาสามารถถามคำถามเขาได้หนึ่งคำถามและเขาสามารถตอบได้เป็นสิบคำตอบ “เรากำลังทำอาหารเย็นกับแม่อยู่ครับ เราจะทำอาหารเย็นสำหรับ 10 คนในคืนนี้ ดังนั้นนี่จะเป็นงานที่ค่อนข้างหนักหน่อย ผมคุยกับคุณพ่อนานเกินไปไม่ได้นะ” ใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเจย์เปลี่ยนเป็นมืดมนกว่าเขม่าควันทันที “หืม? ลูกจะให้ทำอาหารให้ถึง 10 คนเลยเหรอ?” เห็นได้ชัดว่าเสียงของเขากลายเป็นอึมครึม เขาดูไม่พอใจอย่างมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ ร็อบบี้น้อยตอบว่า “ใช่ครับ แม่บอกว่าหลังจากที่ครอบครัวเซเวี