บทที่ 280

“เธอก็รู้ว่าฉันเป็นใคร” เสียงของปลายสายนิ่มนวลราวกับฝนพรำ ฟังแล้วให้ความรู้สึกอบอุ่น ทว่าคำพูดของเธอกลับเย็นชา จากใจจริง ฉันเริ่มไม่ชอบแม่แท้ ๆ ของตัวเองแล้ว แคโรไม่รู้ว่าทำไมอีกฝ่ายถึงติดต่อมากระทันหัน แต่มันคงไม่ใช่เหตุผลทั่ว ๆ ไปหรอก คำถามเป็นร้อยและความรู้สึกโกรธเคืองยังปะทุไม่ขาด และนั่นทำให้ฉันต้องการถามอีกฝ่ายออกไปตรง ๆ ไม่ว่าเรื่องอะไร ทว่าเพียงคำถามเดียวที่โผล่ขึ้นมาตอนนี้ “ทำไมคุณถึงตามหาฉัน?” “คนของพ่อเธอเกือบเจอเธอแล้ว” ใช่ พ่อเคยบอกว่า พ่อแท้ ๆ ของฉันกำลังตามหาฉันอยู่ แต่ฉันยังไม่เข้าใจ “แล้วยังไง?” “แคโรไลน์ คนของเขาเจอครอบครัวของเธอที่เมืองนีมส์แล้ว ถ้าฉันไม่... คนที่โหดร้ายแบบเขา ครอบครัวของเธอคงตายจริง ๆ... ฉันทำเพื่อปกป้องเธอ แต่เธอก็เอาแต่วิ่งเข้าหาอันตรายอยู่เรื่อย” เธอต้องการจะสื่ออะไรกันแน่นะ “คุณต้องการจะพูดอะไรกันแน่?” “ฉันมีคนคอยช่วยเหลือวางแผนไว้แล้ว และทางออกเดียวคือ ภายในสองเดือนนี้ ทำยังไงก็ได้ให้เขาหาเธอไม่เจอ” พลันเสียงที่เคยนุ่มนวลก็เปลี่ยนเป็นกระวนกระวาย “ถ้าเขาเจอเธอ เขาจะไม่ปราณีเป็นแน่ แล้วมันก็จะทำให้ลูกชายของฉันตกอยู่ในอันตราย...” เธอ