บทที่ 55

เมื่อมองออกยังทิวทัศน์ภายนอกอีกครั้ง กลับเห็นหยาดฝนมากมายตกลงมาปกคลุมไปทั่วเมืองเสียแล้ว หยดน้ำจากท้องฟ้าเหล่านั้น ทำให้พื้นผิวของแม่น้ำที่เคยนิ่งเรียบกลายเป็นรอยคลื่นน้ำเล็ก ๆ มีหลายสิ่งที่ทำให้เมืองถงและเมืองอู๋ดูคล้ายกัน อย่างเช่นฝนชุก และหิมะหนาแน่น พวกมันทำให้ทั้งสองเมืองมีสภาพอากาศที่ชื้นแฉะ “แคโรไลน์ คุณเอาแต่พูดว่าคุณรักแลนซ์” ร่างสูงเอ่ย “ใช่ ฉันรักเขา” ฉันตอบ “และนั่นคือเหตุผลที่ทำไมฉันถึงรำคาญคุณ” “หุบปากน่า แคโรไลน์!” เสียงเข้าสบท “ทำไม? ฉันพูดถึงเขาไม่ได้หรือไง?” ฉันถามกลับอย่างหาเรื่อง “ฉันพูดว่ารักเขาไม่ได้งั้นเหรอ? คุณคิดบ้างไหมว่าเพราะอะไรธุรกิจของตระกูลเกร็กถึงได้เติมโตอย่างรวดเร็วมหาศาลภายในสามปีที่ผ่านมา? ข้อมูลทรัพยากรและเส้นสายของใครที่คุณใช้? การที่คุณประสบความสําเร็จจนถึงทุกวันนี้เพราะคุณมันก็แค่ตัวแทนของเขา ฉันเสียใจแทนคุณที่เสียเวลาไปกับความรักที่ไม่เคยเป็นของคุณมาตั้งแต่ต้นนะดิกสัน หึ เข้าใจแล้วใช่ไหม ว่าคุณมีสิทธิ์อะไรมาขอฉันแต่งงานอีกรอบ?” แคโรพูดมันออกไปทั้งหมดโดยปราศจากความเห็นใจ เธอต้องการให้ชายคนนี้ออกไปจากชีวิตของเธอซักที ขยี้ความรู้สึกของเข