Kabanata 1901

Natulala si Shirley sa sinabi ni Camille. Nararamdaman niya na hindi siya sinisisi ni Camille at nalulungkot siya para sa bata na walang tyansang maipanganak sa mundong ito. Ngunit, ang batang iyon ay itinadhanang hindi maipanganak. Namula ang mga mata ni Shirley. Mapait siyang ngumiti, pagkatapos ay pinikit ang kanyang mga mata at hinayaang tumulo ang kanyang mga luha. Marami siyang hinanakit sa kanyang puso na hindi niya masabi, pero pakiramdam niya ay siya ang nagdala nito sa kanyang sarili. Hindi iyon mga hinanakit. Iyon ang kinahinatnan ng kanyang mga ginawa. Hindi siya nararapat na maging isang ina. Nang makita ni Camille si Shirley na nasasaktan, hindi siya nagpatuloy sa pagtatanong. Lalo na't maraming taon na silang magkakilala at matagal na siyang itinuturing si Shirley bilang kanyang anak. Kung hindi siya dinismaya ni Shirley at umalis nang walang pasabi noon, hindi magagalit nang matagal na panahon si Camille. "Maghilamos ka. Bumangon ka at kumain. Ako mismo