Kabanata 305

Matagal na niyang nakasama si Ji Yinfeng at ngayon lang siya sumigaw ng ganito. Tumitig sa kanya si Gu Ruoruo at naging malupit sa loob ng kwarto. Matapos ang ilang saglit, malungkot na sinabi ni Gu Ruoruo, “Walang hiya ka para sigawan ako.” Habang nagsasalita siya, tumulo ang luha niya na parang ulan. Nabigla din si Ji Yinfeng. Minsan lang siya magalit ng ganito. Gayunpaman, paano siya magiging kalmado habang iniisip ang pumanaw niyang anak? “Malungkot din ako na wala na ang anak natin. Pero, bakit mo ako inaakusahan at pinapagalitan, sa halip na palubagin ang loob ko? Nasa puso mo ba talaga ako?” Habanag luhaan, inakusahan siya ni Gu Rourou. Ang pag uugali ni Ji Yinfeng ay talagang nakakabigo. Habang hinaharap ang galit ni Gu Ruoruo, nagbuntong hininga si Ji Yinfeng. Lumapit siya para yakapin si Gu Ruoruo, ngunit tinanggihan niya ito. “Ji Yinfeng, alam mo na alam ko na tinanggap lang ako ng magulang mo sa pamilya Ji dahil sa anak ko.” “Hindi na nila kailangan pagpilitan ang