Kabanata 160

Nag-isip si Willow sandali at sinabi, "Baka hindi ko naipahayag nang maayos ang aking sarili. Ang layunin ko ay hindi biglang maging isang normal na tao na kayang makipag-usap sa lahat." Binibigyang-diin niya, "Ang layunin ko ay magkaroon ng isa pang tao na maaari kong kausapin." Napagtanto ko na nagkamali ako ng pagkaintindi. "Naiintindihan ko na ngayon." Habang nagsasalita ako, tinulungan ko siyang magbihis. Hinawakan ni Willow ang aking kamay, at bumaba kami. Isang masagana at masustansyang almusal ang inihanda ng chef. Habang kumakain ng kanyang pagkain, tumingin si Willow sa paligid ng silid. Nang oras na para sa gatas, nilapitan niya si Richard, gustong makipag-usap sa kanya. Nasa dulo ng kanyang dila ang mga salita, ngunit sa kasamaang palad, hindi pa rin siya makapagsalita. Naisip ni Willow na marahil ayaw lang niyang makipag-usap kay Richard, kaya lumipat siya sa ibang tao. Ang iba ay pinanood siya nang may pagtataka. Ano ang ginagawa niya? Matapos subukan ang lahat,