Kabanata 522

Kung sakaling may nakikinig, bumulong si Zane, “Gusto lang kitang samahan, kahit na ilang minuto lang.” Hindi ko inasahang sobrang clingy pa ni Zane. Marahan kong tinapik ang braso niya at nagtanong, “Kumain ka na ba?” Huminto si Zane nang marinig iyon. Iniabot ko sa kanya ang kubyertos ko at nagsabing, “Kain ka. Di ka dapat magutom.” “Sige.” Nakalimutan ni Zane na hindi pa siya kumain, kaya nagdala lang siya ng isang pares ng kubyertos. Susubo ako nang ilang beses at iaabot ko ang kubyertos ko sa kanya para makakain siya. Pagkatapos ng isang sandali, natapos kaming kumain. Itinabi ni Zane ang lalagyan. Pagkatapos, marahan niyang hinilot ang kamay ko. “Napagod siguro ang mga kamay mo pagkatapos pumirma buong umaga,” sabi niya. Kung nasa panahon pa siyang hindi pa ako diborsiyado o kung tinanong ako ni Steven nito, sasabihin kong hindi ako pagod. Iyon ay dahil alam kong kahit na sabihin kong pagod ako, hindi maaawa sa'kin si Steven. Pero ngayon, si Zane ang kausap ko. H