Kabanata 104

"Ah! Lumayo ka sa akin!" Pinunasan ni Felicia ang frame at ibinalik ang larawan sa lugar nito. Pagkatapos, tumitig siya kay Kayla, malamig ang tono niya. "Marunong ka pa bang magpakita ng konsensya? Ikaw ang nanakit ng iba. Gayon pa man, gusto mong i-brainwash ang mga tao sa pagbabahagi ng iyong pagkakasala? Bakit kailangan nilang gawin ito sa simula pa lang?" Napaatras si Kayla, bumakas ang takot sa kanyang mukha habang mabigat sa kanya ang malamig na paligid at ang paningin sa katawan ni Roberta. "Hindi ako makikipagtalo sayo. Maghintay ka lang, Felicia—balang araw, dudurugin kita sa ilalim ng aking mga paa!" Pagkatapos, tumalikod siya at tumakbo. Ngumisi si Felicia, tinawag niya ito, "Kayla, pagsapit ng hatinggabi, mas mabuting hindi ka nananaginip lang!" Saglit na napatigil ang mga hakbang ni Kayla. Nang gabing iyon, nanatili si Felicia sa tahimik at liblib na courtyard. Paminsan-minsan, may dumarating na maid para maghatid ng kung anu-ano, pero kadalasan, nag-iisa lang