Kabanata 146

Sa kanyang silid, nakahiga si Felicia sa kanyang kama. Puyat na gising siya pagkatapos ng kanyang panaginip at hindi na muling makatulog. Nang marinig ang tuta na tumatahol sa sobrang tuwa, nagsuot siya ng jacket at nagsuot ng sapatos bago binuksan ang pinto upang makita kung ano ang nangyayari. Nag-aalala siya na baka dumating si Olivia para maghiganti sa kalagitnaan ng gabi. Paano kung sunugin nito ang lugar? Ngunit hindi inaasahan ni Felicia na sa sandaling lumabas siya, makikita niya ang isang matangkad, kapansin-pansing pigura na tila wala sa lugar sa nayon. Nagpakita ito ng malamig at malupit na aura ng awtoridad. Sa ilalim ng liwanag ng buwan, ang kaakit-akit na mukha na iyon ay nakakabighani—halos hindi mula sa mundong ito. Nanlaki ang mga mata ni Felicia sa hindi makapaniwala nang makilala niya si Stephan na nakatayo doon. Sa isang iglap, bumaha sa kanyang isipan ang mga matalik na eksena mula sa mainit na gabing iyon—ang matinding banggaan, ang matinding pananabik. Para