Kabanata 210

Bumagsak si Mina sa sahig, ang kanyang mukha ay kasing putla ng sapin, ang kanyang katawan ay nanginginig na hindi mapigilan. "A-Anong sabi mo? Patay na ba si Ruben..." Ang walang tulog na gabi, ang hindi sinasagot na mga tawag, at ang misteryosong pahayag ni Ruben tungkol sa hawak nito ay magkakaugnay na parang mga piraso ng puzzle sa kanyang isipan. Sa isang makabagbag-damdaming iyak, siya ay lumapit sa paanan ni Felicia, nakahawak sa mga paa nito. "Ms. Felicia, pakiusap! May alam kayo—sabihin niyo sa akin! Sabihin niyo kung nasaan si Ruben!" Kalmadong pinunasan ni Felicia ang kanyang mga kamay gamit ang napkin, inalis ang mahinang kinang ng mantika mula sa kanyang almusal. Malamig at direkta ang boses niya. "Sa ilog." Namilog ang mga mata ni Mina, at muntik na siyang mawalan ng malay. Bago siya tuluyang mawalan ng malay, pinitik ni Felicia ang dalawang pilak na karayom ​​mula sa kanyang kamay, dalubhasang tumama sa acupoints upang maibalik ang paghinga ni Mina. Nabigla