Kabanata 1260

Ang naramdaman ng kanyang mga kamay ay puro lamig. Ang katawan ng lamia ay matigas na, at ang kanyang malambot at makinis na balat ay naging tuyot at kulubot dahil sa pagkawala ng panloob na enerhiya… Maraming mga kaliskis ang nahulog, nagsimula mula sa kanyang dibdib. Ang mga eksperto sa marsyal na kaharian ay umasa sa purong panloob na enerhiya upang mapanatili ang kanilang buhay sa huling yugto ng paglinang. Kung mawawala ang kanilang panloob na enerhiya, nangangahulugan ito ng pagtatapos ng kanilang buhay. Sa sandaling inihahanda ng lamia na ipasa ang kanyang panloob na enerhiya kay Luna, tinanggap na niya ang hindi maiiwasang kamatayan. "Guro!" Isang malungkot na sigaw ang ibinulong ni Luna, lumuhod sa harap ng lamia. "Guro, ipinasa mo ang iyong natatanging kasanayan at panloob na enerhiya sa akin, ngunit maaga kang umalis bago mo pa makita ang aking aking natutunan..." Puno ng luha ang mga mata ni Luna habang nakayuko at sinasabi sa sarili, "Magpahinga ka, Guro. Itutu