Kabanata 144

Hindi nagsalita si Shenie. Sa halip, nagsimula siyang umiyak. "Shenie..." Inangat agad ni Charles ang mukha niya at nakaramdam siya ng matinding simpatiya sa kanya. He was at loss when he saw her being so disconcerted, "Wag ka ng umiyak, kasalanan ko lahat. Please don't cry, okay?" Tumingin sa kanya si Shenie na nanginginig ang mga luha sa kanyang mga mata, "Alam kong hindi ko siya dapat kaawaan. Siya ang nagdala nito sa sarili niya. Pero... pero ako... hindi ko maisip kung paanong tatlo... tatlo... tatlong apat na buwang gulang na fetus ang na-abort..." Naintindihan naman ni Charles na hindi pa rin siya makaget-over dito. At higit pa, naunawaan niya na talagang naaalala nito ang sarili niyang karanasan... "Silly girl, alam mo bang kung magpakita ka ng kahit katiting na awa sa pakikitungo sa kalaban, mas lalo mong sasaktan ang sarili mo? Halimbawa na lang ang pagkawala ng anak natin, di ba?" Sinubukan ng lalaki na aliwin siya nang malumanay hangga't maaari. Tumingin sa kanya si Shenie