Kabanata 188

Kahit kailan ay hindi pa nakikita ni Tiffany ang sinumang may ganoong tingin. Takot na takot siya. Hindi niya alam kung bakit, ngunit kinagat niya ang kanyang labi at nagsimulang tumulo ang mga luha sa kanyang mga mata. Parang anumang oras ay tutulo na lang ang mga luha niya. Hinigpitan niya ang hawak at lumambot ang boses niya. Nahihiya niyang sinabi, "Uncle Hanks... I'm sorry. Hinding-hindi ko na uulitin. Please don't yell at me, please..." Parang nakabukas na throttle ang utak ni Alastair. Bago pa siya makapag-react sa sarili, itinaas niya ang baba niya at tumabi para halikan siya... Huminto ang hininga ni Tiffany, at nakalawit ang kanyang mga kamay sa hangin. Nakatitig lang sa gulat ang malalaking bilog niyang mga mata. Pagkaraan ng mahabang panahon. Unti-unting lumayo ang lalaki sa labi niya. Gayunpaman, naramdaman niya na parang may kakaiba sa aura nito. Mabilis at basag-basag ang kanyang paghinga, at nanginginig ang kanyang katawan. Tiffany was still staring at him like a doll.