Kabanata 13

Nakababa na ng kotse si Logan at nakatayo sa labas habang malumanay na nakangiti. “Nandito na tayo, Ari.” Bumaba ako ng kotse at nanigas nang nakita ko ang lugar na pinuntahan namin. Liblib ito, ngunit maganda ang tanawin rito. Habang tumingin ako sa paligid, napansin kong nasa tabi kami ng bundok. Ang tanawin sa harapan ay isang walang hangganang baybayin, at tumalbog ang maliwanag na ilaw ng paglubog ng araw sa dagat. Samantala, sa likuran ko naman ay isang makapal na gubat, kung saan nakatayo ang isang mukhang antigong bagay sa gitna ng mga puno. Kung iisipin, nakakatakot dapat ang nag-iisang bahay na kagaya nito, pero hindi iyon ang kaso ngayon. Ang mga pader na nakabakod sa bahay ay nabalot ng mga baging ng gumagapang na rosas. Maraming pula, pink, at dilaw na rosas ang namukadkad sa mga baging, at para bang nakatingin ako sa karagatan ng mga bulaklak. Napuno ako ng sabik habang inikot ko ang pader ng mga rosas. Lumitaw sa isipan ko ang mga pangalan ng bawat isang uri ng