Kabanata 1070

"Bwisit!" sabi ni Sebastian sa isip niya. Alam niya na sa kanyang kasalukuyang kalagayan, wala na siyang lakas upang ipagpatuloy ang pakikipaglaban. Kung mahuli siya ng mga lalaking nakababalot ng itim, nasa kanilang kapangyarihan na siya. "Sebastian, pasensya na… Lahat ng ito ay kasalanan ko…" sabi ni Delaney na may luha sa mata. Gayunpaman, hindi siya sumuko. Hawak na mahigpit siya, lumipad siya gamit ang bawat patak ng kanyang lakas. Ang bilis ni Delaney ay kahanga-hanga. Sa loob ng maikling panahon, ang napakalaking ibon sa likuran nila ay nahirapang makasabay. Gayunpaman, ang pagbuhat ng ibang tao ay nakakapagod, at kaya lang niyang magpatuloy ng kalahating oras bago siya nagsimulang manghina. Isang napakataas na hanay ng bundok ang lumitaw sa unahan, na ang mga tuktok ay natatakpan ng makapal na ulap. Kahit sa liwanag ng araw, ang tanawin ay naglalabas ng nakakatakot at nakakakilabot na aura. "Prinsesa Delaney, tara na!" sabi ni Sebastian. "Sige!" sagot niya. Binago nila