Kabanata 1620

Biglang nagbago ang ekspresyon ni Sebastian nang ang nakabibinging presensya ni Zarek ay bumagsak sa kanya na parang bundok na handang gumuho. Ang nakabibinging aura ay pinalibutan siya at nilamig siya hanggang sa kaibuturan ng kanyang pagkatao na para bang siya ay nahulog sa isang nagyeyelong kailaliman. Ang kanyang puso ay kumabog nang mabangis sa ilalim ng nakabibigat na bigat. "Lord Zarek, pakisuyo, kalmahin mo ang iyong sarili. Wala akong balak na magpakita ng kawalang-galang. Malapit na tayo, pero may maliit akong kahilingan. Sana'y isaalang-alang mo ito." Habang nagsasalita siya, sinadyang pinabagal niya ang kanyang lakad. Kahit mukhang kalmado siya, ang puso niya ay kumakabog na parang isang barko na humaharap sa bagyong dagat. Nasa 500 milya na lamang sila mula sa kanilang destinasyon, ngunit sinadyang lumihis siya ng landas. Nag-iwan siya ng daan para makatakas sakaling magkamali ang mga bagay. "Mag-salita ka!" Lumaki ang mga mata ni Zarek, at ang pagnanais na pumatay sa k