Kabanata 1715

Hindi nagtagal matapos umalis si Sebastian, ang labis na nasugatang katawan ng dambuhalang buwaya ay napalibutan ng mga anino. Doon niya lubos na naunawaan kung gaano nga ba kapanganib ang bahaging ito ng dagat. Sa malawak na karagatan, walang katapusang nakakatakot na mga nilalang ang nagtatago. Anumang bakas ng dugo o espirituwal na enerhiya ay maaaring magpakita sa kanila sa isang iglap. Matapos ang ilang oras ng nakakapagod na paglipad, nakalabas na si Sebastian sa mapanganib na mga tubig. Pagbaba niya, naglabas siya ng kaunting buntong-hininga ng ginhawa, bagaman nanatiling matalas at mapagbantay ang kanyang mga mata. "Hmm?" Napansin ni Sebastian ang kakaiba. Agad niyang kinuha ang aprikot-dilaw na bandila. Sa sandaling hawak na niya ito, nagsimula itong mag-alabok nang labis, na tila tinuturo siya sa isang tiyak na direksyon. "Maaaring ito na ba ang swerte?" naisip niya. Bagaman nasira ang bandila, nagkaroon na ito ng koneksyon sa kanya. Saan man ito tumuro, tiyak na kahanga-