Kabanata 66

Tiningnan ni Johnny kung gaano kasaya sila Yvonne at Xavier, at agad siyang tumingin sa akin. Ang pen na hawak ko ay nahati sa dalawa nang hindi ko namamalayan. Nagpapawis din ang mga palad. “Cole?” Si Lorraine ang unang nakapansin na may kakaibang nangyayari. Lumapit siya sa akin at hinawakan niya ang kamay ko bago dahan-dahang nilagay sa pisngi niya. “Masakit ba?” “Hindi.” Hindi ko pa nasabi sa Lola ko ang totoo dahil naisip ko na masyadong malaking problema ito para isipin pa niya. Pero, naisip ko na patuloy na hindi malalaman ni Lola ang totoo pag nanahimik lang ako. “May kailangan ako sabihin sayo, Lola.” Nang lumapit ako, biglang nanigas ang katawan ni Yvonne. Hindi talaga nagsisinungaling ang body language. Alam ko na tama ako nang biglang namula ang kaniyang mata nang tumingin ako sa kanila. “So, alam mo na mali ang ginawa mo dahil kay Xavier.” Masamang tumingin si Lolasa akin, nag-signal siyang huwag na akong magsalita. “Si Xavier na lang ang meron ako.” Hindi mal