Kabanata 633

Kalmado ang hangin, at walang buwan ang kalangitan. Maging ang mga matataong ilaw sa dalampasigan ay tila napakalayo sa abalang siyudad. Pagdilat ni Alex, nakaalis na si Zendaya. Kahit wala na ang magandang babae, nananatili pa rin sa hangin ang kanyang bango. Tila may nakakatakot na kanta sa kanyang tenga, paulit-ulit na tumutugtog. “Mula noong sinaunang panahon, ang pagsinta ay walang awang napagkakamalang bilang pagnanasa sa pag-ibig, Kakaiba ang pangmatagalang init at lamig na lumipas sa mga nakaraang taon, Tatlong bato, tatlong daan, tatlong habangbuhay at alikabok na bumabalik sa lupa, Ngunit ang pagnanasa ay hindi dapat madaig, at kapag nakita kita muli, sana tulad pa rin tayo ng dati, Tulad ng magandang bulaklak na inalagaan, ang buhay kung wala ka ay mawawalan lamang ng kwenta…” Habang inaawit ni Zendaya ang kantang ito, nalilito pa rin si Alex. Bagama’t nalilito pa rin ang kanyang isipan, nakita niyang umalis si Zendaya at kung gaano ito nag-aatubili na umalis sa kanyang tabi