บทที่ 173

เมื่อเวสลีย์ออกไปหยิบโทรศัพท์มาจากบนพรม การแจ้งเตือนก็แสดงให้เห็นสายที่โทรเข้าจากฌอน ฌอนเหรอ? ทำไมเขาถึงโทรหาแคทเธอรีน? ในตอนนั้นเองที่ความคิดและความสงสัยมากมายผุดขึ้นในหัวของเวสลีย์ เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วส่งให้กับเธอ ขณะที่เขากำลังข่มความผิดหวังเอาไว้ แคทเธอรีนรับสายแล้วยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหูของเธอ น้ำเสียงของฌอนที่เจือไปด้วยความรำคาญดังขึ้นทันที “ผมโทรหาคุณตั้งสามครั้งแคทเธอรีน ถ้าครั้งนี้คุณไม่รับสายผม ผมคิดจะโทรหาตำรวจแล้วนะ” ขณะที่แช่ตัวอยู่ในน้ำ แคทเธอรีนจิกต้นขาของตัวเองอย่างแรงเพื่อให้ได้สติเอาไว้ “ออกจะมากไปหน่อยไหมคะ” “ผมรู้ดีว่าคุณตกอยู่ในอันตรายได้ง่าย” ฌอนพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง “คุณติดกับง่าย เมื่อคุณไม่ระมัดระวังตัว” น้ำตาคลอหน่วยในดวงตาของแคทเธอรีน ความจริงแล้ว เธอติดกับและเกือบถูกข่มขืน ทว่าเธอไม่อยากให้เขารู้เรื่องนี้ อย่างแรกเป็นเพราะเธอไม่อยากให้เขารีบกลับจากบริสเบน อีกเหตุผลหนึ่งก็คือ เธอไม่อยากให้เขาเข้ามายุ่งเกี่ยวกับฮัดสัน ไม่ว่าเขาจะเก่งมากแค่ไหนก็ตาม ฮัดสันก็เป็นหนึ่งในบริษัทระดับโลก เขาไม่ควรสร้างความไม่พอใจให้กับบริษัทนี้ “ฉัน... ฉันสบายดีค่ะ ฉันออก