บทที่ 175

“...” ในตอนแรกแคทเธอรีนรู้สึกง่วงนิดหน่อย แต่เมื่อได้ฟังคำพูดของป้าลินดา เธอก็รู้สึกขนลุกขึ้นมา เธอกล่อมให้ตัวเองเชื่อไม่ได้หรอกว่า เธอเป็นที่รักของฌอน ถึงอย่างไรก็ตาม เธอก็เชื่อว่าเขาเป็นห่วงเธอ เมื่อรู้ว่ายังมีใครบางคนเป็นห่วงเธออยู่ นั่นก็ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาเล็กน้อย ป้าลินดาเตือนขึ้น “คราวหน้า คุณบอกให้คุณฮิลล์ทราบเอาไว้จะดีกว่านะคะ ถ้าคุณจะไม่กลับบ้าน ผู้ชายมักจะคิดมากค่ะ” “ได้ค่ะ” แคทเธอรีนพยักหน้ารับด้วยความรู้สึกที่ผสมปนเปกันไปหมด เพราะเมื่อวานเธอเกือบติดกับของรีเบคก้าเสียแล้ว หญิงสาวจึงต้องตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา เธอคงไม่โชคดีมีคนมาช่วยเธอเสมอไป น่าเสียดายจริง ๆ ที่เธอต้องเสียภาพแบบร่างของเธอไป ฌอนอุตส่าห์หาคนมาช่วยเธอร่างแบบให้เสร็จกลางดึก คน ๆ นั้นก็เก่งจริง ๆ “เอ่อ ป้าลินดาคะ ป้าเห็นคนที่ออกมาจากห้องทำงานเมื่อเช้าวานนี้ไหมคะ? เขาเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายคะ? แล้วพวกเขาดูอายุราว ๆ เท่าไรกัน?” แคทเธอรีนเดาว่าคนเก่งที่อดหลับอดนอนร่างแบบให้จนเสร็จ ต้องกลับไปในตอนนั้นเช้าเท่านั้น ป้าลินดาพบว่ามันแปลก ๆ “เมื่อวานไม่มีใครออกมาเลยนะคะ ตอนที่ป้าตื่นตอนหกโมง ป้าก็เห็นคุณชายฮ