บทที่ 190

น้ำตาแห่งความโกรธเริ่มไหลลงบนแก้มของเฟรยาเมื่อเธอขึ้นบันได โชคดีที่แคทเธอรีนอยู่ตรงนั้นคอยประคองเธอ “ขอโทษ ฉันไม่ควรพูดอย่างนั้น” “ฉันเคยอยากพูดมันตลอดที่ผ่านมา” เฟรยาปาดน้ำตาด้วยหลังมือ “เธอสังเกตว่าบางอย่างผิดปกติหลังจากเห็นปฏิกิริยาของพวกเขาสองครั้ง แต่จำนวนครั้งที่ฉันเห็นลินดาเกือบจะเท่ากับจำนวนครั้งที่ฉันออกไปเดทข้างนอกกับแพทริค” สิ่งนี้ทำให้แคทเธอรีนตกใจ เธอไปเรียนต่างประเทศไม่กี่ปีที่ผ่านมา ดังนั้นเธอจึงไม่เข้าใจชีวิตความรักของเพื่อนมากนัก รอยยิ้มขมขื่นกระจายไปทั่วใบหน้าของเฟรยา “เจ็ดในสิบครั้งที่พวกเราออกไปเดต เขาจะพาลินดามาด้วย แม้แต่การดูหนัง สามครั้งที่เหลือตอนที่พวกเราอยู่ด้วยกันเขามักจะแยกออกไปก่อนหลังจากรับสายจากผู้หญิงคนนั้น” “ทำไมเธอไม่บอกฉัน?” แคทเธอรีนรู้สึกแย่ แต่ก็โกรธในเวลาเดียวกัน “ฉันไม่ควรที่จะสุภาพ ฉันน่าจะตะโกนใส่พวกเขา” “ฉันไม่อยากเห็นเธอและแพทริคทะเลาะกัน” เธอพูดอย่างโศกเศร้า “ฉันชอบเขามากและพยายามมาเป็นเวลานานที่จะทำให้เขาอยู่กับฉัน ฉันบอกครอบครัวแล้วด้วยว่า ฉันจะพาเขาไปที่บ้านในวันคริสต์มาสนี้ เขาเป็นคนที่ฉันอยากแต่งงานด้วย” แคทเธอรีนพูดอย่างโกรธเคื