บทที่ 242

แซลลี่ร้องไห้ออกมาและพูดว่า “พ่อของแกเป็นปีศาจ! เขาบอกว่าฉันฆ่าย่าของแก รีเบคก้า ลูกต้องปกป้องตัวเองนะ” แซลลี่ถูกนำตัวออกไปอย่างรวดเร็ว แล้วรีเบคก้าก็ล้มลงกับพื้น เธอทนทุกข์ในชนบทมามากกว่า 20 ปี และมันก็ไม่ง่ายสำหรับเธอเลยในการมายังที่นี่ แต่เพียงแค่หนึ่งปีเท่านั้นครอบครัวของเธอก็ถูกทำลายลง ถ้าบางอย่างเกิดขึ้นกับเจฟฟี่และแซลลี่ คุณสมบัติอะไรที่จะทำให้เธอเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลโจนส์ได้อีก ไม่ ไม่ เธอไม่อยากกลับไปในวันคืนเหล่านั้นอีก เธอรีบโทรหาสตีเฟ่น “สตีเฟ่น ฉันขอร้องคุณ ได้โปรดช่วยฉันด้วย พ่อและแม่ของฉันถูกตำรวจพาตัวไป ตราบใดที่คุณช่วยฉัน ฉันสัญญาว่าฉันจะแต่งงานกับคุณ ฉันจะให้หุ้นครึ่งหนึ่งของฮัดสันแก่คุณ” “รีเบคก้า โจนส์ ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว ใครก็ตามที่อยู่กับคุณจะต้องพบเจอกับเรื่องเลวร้าย คนแรกคืออีธาน โลว์ และตอนนี้ก็เป็นพ่อกับแม่ของคุณที่กำลังจะเข้าคุก ชื่อเสียงของผมเองก็ถูกคุณทำลายอย่างป่นปี้ ช่วยหายไป และอยู่ให้ห่าง ๆ จากผมในอนาคตด้วย แค่สายตาของคุณก็ทำให้ผมแทบอยากจะอาเจียน!” สตีเฟ่นวางสายทันที รีเบคก้าตกตะลึงเป็นอย่างมาก เธอไม่เข้าใจ เมื่อไม่นานมานี้พวกผู้ดีทั้งหมดในเมลเบ