บทที่ 254

“แคทเธอรีน โจนส์ ถ้าคุณรักผมจริง ๆ อย่าไปหาเวสลีย์ โลว์ยอนส์อีก นี่เป็นโอกาสครั้งสุดท้ายที่ผมจะให้คุณ” ฌอนมองดูเธอด้วยแววตาอันลึกซึ้ง น้ำเสียงของเขาฟังดูแหบพร่าและหม่นหมอง แคทเธอรีนอึ้งไป แม้ว่าวันนี้เธอจะเกลียดเขาจะโกรธเขา ทว่าหัวใจของเธอยังคงรักเขาอยู่ “แล้วคุณล่ะคะ? รักฉันบ้างไหม?” ถ้าเขารักเธอ ทำไมเขาถึงเรียกชื่อผู้หญิงคนอื่นตอนที่เขาเมา? “ผมรักคุณ และเลิกรักคุณได้ทุกเมื่อ” ฌอนพูดอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะหันหลังเดินจากไป แคทเธอรีนที่นั่งอยู่บนเตียงรู้สึกไม่ค่อยเข้าใจ กลายเป็นว่าความรักของเขาสามารถเรียกคืนกลับไปได้ตลอดเวลา เป็นเพราะเขารักเธอไม่พออย่างนั้นเหรอ? ... ในห้องทำงาน ฌอนยืนอยู่ตรงหน้าต่างบานใหญ่ในมือถือแก้วไวน์เอาไว้ เขากำลังมองดูหิมะที่อยู่บนถนนนอกหน้าต่าง เขาหวังว่าแคทเธอรีนจะไม่ทำให้เขาผิดหวัง ก็ใช่ ถึงแม้ว่าเขาจะรักก็ตาม แต่ถ้าเธอต้องการจะคบหากับเวสลีย์ โลว์ยอนส์ ต่อไป เขาก็ทำได้เพียงเลิกรัก ถึงเวสลีย์จะช่วยชีวิตเธอเอาไว้ สิ่งที่ฌอนทำได้มากที่สุดคือให้เงินช่วยเหลือในหน้าที่การงานของผู้ชายคนนี้ในอนาคต เขาไม่อาจตอบแทนด้วยการยกผู้หญิงของเขาให้ได้ ฌอนจิบไวน์แดงด้วยคว