บทที่ 289

“ผมร้ายกาจยังไง?” มือของฌอนวางลงบนไหล่ทั้งสองข้างของเธอ พร้อมกับมองเธอด้วยสายตามีเจตนาร้าย แคทเธอรีนปิดริมฝีปากบางของเธอโดยไม่รู้ตัว และเธอรู้สึกว่าใบหน้าของตัวเองกำลังแผดเผา “หุบปาก” “ทำไม? ตอนนี้คุณเกลียดผมแล้วเหรอ?” ฌอนดึงมือของเธอออกและกัดฟันของเขา “แคทเธอรีน โจนส์ ผมพึ่งจากไปได้ไม่นาน แต่คุณกลับรอไม่ไหวที่จะหมั้นกับเวสลีย์ โลว์ยอนส์ บอกผมหน่อบ เขารู้ไหมว่าตอนนี้คุณอยู่กับผม?” “ฌอน ฮิลล์ พอได้แล้ว...” แคทเธอรีนหน้าซีด เมื่อเธอจำสัญญาที่ให้ไว้กับเวสลีย์ได้ เธอรู้สึกผิดกับเขาจริง ๆ อาการใจลอยของเธอทำให้ฌอนโกรธจัดโดยสมบูรณ์ เขาจึงโน้มศีรษะลงไปจูบกับริมฝีปากสีแดงสดของเธอ เขาคิดว่าเขารังเกียจเธอ แต่เมื่อรสชาติที่คุ้นเคยครอบงำความรู้สึกของเขา ความคิดเดียวที่เขารู้สึก คือ นี่มันดีเกินไป แคทเธอรีนดิ้นรนอย่างหนัก แต่มันก็เปล่าประโยชน์ มือของเธอถูกเขากดไว้อย่างแน่นหนา และความแข็งแกร่งของผู้ชายก็ควบคุมเธอได้โดยสิ้นเชิง ในไม่ช้า เธอรู้สึกเวียนหัวจากจูบของเขา ตั้งแต่ที่เขาจากไป บ่อยครั้งเธอต้องทนทุกข์ทรมานจากอาการนอนไม่หลับ และคิดถึงเขาในช่วงกลางดึก แม้ว่าตอนนี้เธอจะหมั้นกับเวสลีย์แ