บทที่ 292

วันอังคาร โจเอลพาเธอไปที่บ้านผู้อาวุโสของตระกูลยูล แคทเธอรีนยื่นของขวัญที่เธอเตรียมไว้ให้เขา “หนูซื้อนี่ให้คุณพ่อค่ะ เมื่อวันก่อนตอนที่ไปห้างกับเพื่อน มันสวยมากและหนูคิดว่าเนื้อผ้าก็ให้ความรู้สึกสบายตัวด้วย” “ลูกสาวของพ่อตาดีทีเดียว มันสวยมาก พรุ่งนี้พ่อจะใส่มันนะ” โจเอลยิ้มกว้าง “แล้วหนูก็ซื้ออีกสองชุดสำหรับคุณปู่และคุณย่า แต่หนูไม่รู้ว่าพวกเขาจะ...” “ไม่ต้องห่วง พวกเขาไม่ได้ต้องการของขวัญ มันสำคัญที่เจตนาต่างหาก” โจเอลพูดด้วยรอยยิ้ม บ้านผู้อาวุโสของตระกูลยูลอยู่ใกล้กับภูเขาเชอร์แมนเช่นกัน ทั้งสองไม่ได้แลกเปลี่ยนคำพูดใด ๆ ระหว่างทางที่ไปยังที่นั่น เมื่อพวกเขาเกือบจะถึงบ้านผู้อาวุโส ก็มีเสียงใบพัดของเฮลิคอปเตอร์ดังขึ้น แคทเธอรีนลดกระจกลงเพื่อมองดูมัน และในที่สุดโจเอลก็พบหัวข้อที่จะคุยกับลูกสาวของเขาขึ้นมา “มีคนมีชื่อเสียงมากมายในเมืองหลวงที่มีเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัว ลำที่หนูเพิ่งเห็นน่าจะเป็นของครอบครัวสโนว์” “ร็อดนีย์ สโนว์?” แคทเธอรีนโพล่งออกมา เธอไม่ชอบผู้ชายคนนั้นเลยจริง ๆ สำหรับฌอนที่เป็นเพื่อนกับคนแบบนั้นได้ เขาก็ต้องเป็นคนแบบเดียวกันนั่นแหละ “ลูกรู้จัก ร็อดนีย์ สโนว์?” โจเอล