บทที่ 295

เมลานี่ดูประหม่าและกระซิบ “แม่คะ คุณชายใหญ่อารมณ์ของเขาค่อนข้างประหลาด หนูไม่รู้ว่าเขา...” “ลูกต้องไป หากเขาไม่เห็นด้วย ก็ไปหาคุณย่าฮิลล์ ถึงเวลาพิสูจน์จุดยืนของเราในตระกูลยูลแล้ว” นิโคลาเตือนเธอ ดวงตาของเมลานี่เป็นประกายและเธอก็พยักหน้า ... ด้านหลังภูเขา ในสถานที่แข่งม้า ม้าตัวผู้หล่อเหลาก็วิ่งไปมาอยู่บนพื้นหญ้า ชายคนที่อยู่บนหลังม้าถือแส้ยาว ชุดขี่ม้าสีดำที่หล่อเหลาของเขาทำให้เขาดูสง่างามและทรงเกียรติ ราวกับว่าเขาเป็นชนชั้นสูงขุนนางชาวยุโรป ร่างกายของเขาแผ่กระจายเสน่ห์แบบลูกผู้ชายอันน่าทึ่ง ไม่นานนัก ม้าก็หยุดลงแล้วฌอนก็กระโดดลงจากหลังม้า เขาปลดกระดุมบางเม็ดบนปกเสื้อ เหล่าผู้บริหารรีบรวมตัวกันรอบ ๆ เขา “คุณชายใหญ่ ทักษะการขี่ม้าของคุณดีขึ้น และดีขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะครับ” “คุณชายใหญ่ คุณช่างยอดเยี่ยมจริง ๆ ที่สามารถเอาชนะได้กระทั่งสายลม” “...” ฌอนมองดูพวกเขาอย่างไร้ความรู้สึก “เข้าเรื่องเลย” ผู้บริหารคนหนึ่งเก็บความประหม่าไว้แล้วพูดว่า “คุณชายใหญ่ เมื่อไหร่คุณจะกลับไปที่ ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นเหรอครับ? คุณจากไปไม่ถึงสี่เดือน แต่กำไรของบริษัทเรากลับลดลง คุณชายรองไม่ฟังเราเลย และ