บทที่ 357

“ฉันจะทำเองค่ะ” แคทเธอรีนไม่ชินกับการที่เขาเป็นแบบนี้ และหยิบแปรงสีฟันก่อนจะเข้าห้องน้ำ เมื่อมองดูสภาพตัวเองที่น่าสงสารในกระจก จู่ ๆ เธอก็รู้สึกแปลก ๆ แล้วตกอยู่ในภวังค์ ตอนนี้ เธอไม่อาจจะควบคุมชีวิตหรือความตายของตัวเองได้เลย เธอกำลังจะยอมแพ้อย่างสิ้นเชิง และใช้ชีวิตอย่างหมดอาลัยตายอยากทุกวันแบบนี้เหรอ? ไม่ เธอทำไม่ได้ ในเมื่อเธอไม่ได้กลัวตายอีกต่อไปแล้ว ยังมีอะไรให้เธอสนใจมากกว่านี้อีกหรือ? ตราบใดที่เธอยังมีลมหายใจอยู่ เธอจะต่อสู้กับผู้ชายคนนี้ เมื่อเธอออกมาอีกครั้ง ฌอนมองเธอและดูเหมือนเธอจะเปลี่ยนไป “ผมไปช้อปปิ้งกับคุณได้ หรือไปพักผ่อนที่อื่นก็ได้” “ฉันจะไปที่ทำงานค่ะ” แคทเธอรีนเดินเข้าไปในห้องแต่งตัว และมองหาชุดทำงาน “...” ฌอนจ้องมองใบหน้าของเธอด้วยสายตาแปลก ๆ “คุณจะไปบริษัททั้งสภาพแบบนี้เหรอ?” “ทำไมล่ะคะ จะทำให้คนอื่นกลัวเหรอ?” แววตาของแคทเธอรีนดูหม่นลงและสงบ ราวกับว่าเธอไม่ได้พูดถึงตัวเอง ฌอนขมวดคิ้วเข้ากันและพูดขึ้นหลังจากนั้นสักครู่หนึ่ง “ตามใจคุณ” ถ้าเธอหาอะไรทำได้ ก็ดีกว่าตายอยู่ที่บ้าน ... 10:00 น. ที่ฮัดสัน คอร์ปอเรชั่น แคทเธอรีนเดินออกมาจากลิฟต์ด้วยชุดสูทส