บทที่ 365

ฌอนตกใจ เขาปล่อยแคทเธอรีนและถอยหลังไป มือหนาของเขาสั่นเทา และดูราวกับว่าเขาจะยังไม่หยุด แคทเธอรีนหันไปมองเขาด้วยความกลัว “ฌอน คุณอาจจะไม่รู้สึกตัว แต่ฉันต้องคอยระวังตัวเองไว้เสมอตอนที่ฉันอยู่กับคุณ คุณวางท่า ชอบข่มขู่ และไม่มีเหตุผล ฉันกังวลอยู่ตลอดว่าจะทำให้คุณไม่พอใจ สำหรับฉัน คุณเป็นซาตาน คุณเคยเห็นใครตกหลุมรักซาตานบ้างไหมล่ะคะ?!” “พอแล้ว หยุด!” ฌอนกวาดอาหารบนโต๊ะทั้งหมดลงบนพื้นด้วยดวงตาอันแดงก่ำ เขาไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเธอ ทว่าทำไมเธอถึงยั่วโมโหเขาแบบนี้? ในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง หัวใจของเขาก็เจ็บปวดเป็นเหมือนกัน เมื่อเขาควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาจึงเปิดประตูอย่างแรงแล้วออกไป เขารีบเดินโซซัดโซเซไปที่รถและหยิบยาออกมาจากขวดทันที อย่างไรก็ตาม นั่นก็ไม่เพียงพอสำหรับเขา ด้วยกลัวว่าเขาจะทำร้ายคนอื่น เขาจึงหยิบใบมีดออกมาแล้วกรีดลงบนแขนของเขา ความเจ็บปวดทำให้เขาได้สติ ... ในห้องรับประทานอาหาร แคทเธอรีนมองความสกปรกเลอะเทอะที่อยู่เต็มพื้น เหงื่อไหลลงมาจากหน้าผากของเธอ แววตาของฌอนน่ากลัวมาก เธอรู้สึกราวกับว่าเธอเฉียดตายอย่างหวุดหวิด เขาเป็นคนอารมณ์แปรปรวนอย่างนี้ไปได้อย่างไร? เขาจีบเธอด้วย