บทที่ 542

ความชั่วร้ายฉายแววขึ้นในดวงตาที่หลุบลงต่ำของซาร่า ความจริงแล้ว เธอไม่ได้ตั้งใจจะฝังศพของเจนนิเฟอร์อย่างเหมาะสม เธอคิดไม่ถึงว่าฌอนจงใจสั่งร็อดนีย์ให้จัดการเรื่องนี้ เขาไม่ไว้ใจเธอแล้วหรือ? ที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้น เธอตกใจที่แคทเธอรีนแอบบันทึกการสนทนาของพวกเขาเอาไว้ ทำให้เธอรู้สึกเหมือนกับว่าเธอทำตัวของเธอเอง ยัยโง่แคทเธอรีน! เธอมันน่ารังเกียจพอ ๆ กับยัยแชริตี้ ... ที่ลานจอดรถ เฟรยายังคงบ่นกับแคทเธอรีนด้วยเสียงเบา “ฉันเพิ่งรู้ว่าร็อดนีย์ชอบซาร่า ใครก็ตามที่ลงเอยกับตานั่นต้องโชคร้ายแน่ ๆ ผู้ชายที่ไม่มีสมองแบบนั้นกำลังถูกผู้หญิงจอมมารยาคนนั้นหลอกใช้ โอ๊ย ตายแล้ว เธอคิดว่าเขาเคยจูบซาร่ามาก่อนไหม? แค่คิดก็ทำให้ฉันอยากจะอ้วกแล้วอะ ให้ตายเถอะ! ฉันเคยจูบกับเขาดูดดื่มซะด้วย งั้นก็หมายความว่าฉันจูบซาร่าทางอ้อมด้วยเหรอ?” “...” แคทเธอรีนดูประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด “เธอไปจูบดูดดื่มกับร็อดนีย์ตั้งแต่เมื่อไรกันเนี่ย? ไม่มีผู้ชายคนอื่นให้เธอเลือกแล้วเหรอ? ไปจูบขอทานข้างถนนยังดีกว่าไปจูบกับเขาอีก” “จำตอนที่แพทริคมาตามหาฉันก่อนหน้านี้ได้ไหม? ร็อดนีย์บังเอิญมาอยู่ใกล้ ๆ ฉันเลยจูบเขาเพื่อแก้แค้นแพทริ