บทที่ 572

“ไม่จำเป็นหรอกค่ะ” แคทเธอรีนส่ายหน้า จะมีประโยชน์อะไร? ในเวลานี้ ฌอนคงกำลังไปที่สถานีตำรวจหรือไม่ก็ไปหาซาร่า แล้วเธอก็เดาถูกจริง ๆ ยี่สิบนาทีต่อมา ฌอนก็ไปปรากฏตัวที่สถานีตำรวจ ซาร่ารออยู่ที่นั่นเป็นเวลานานแล้ว อีกทั้งดวงตาของเธอยังแดงก่ำจากการร้องไห้ “ฌอนนิคคะ...” ซาร่าโผเข้าหาอ้อมแขนของเขาทันทีเมื่อเธอเห็นเขาพลางสะอึกสะอื้นออกมา “ฉันขอโทษที่พี่ชายของฉันสร้างปัญหาขึ้นมาอีกแล้ว ฉันคิดไม่ถึงว่าเขาจะทำตัวน่าผิดหวังแบบนั้น” “เป็นเพราะผมคอยหนุนหลังเขาไว้ตลอด นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงกลายเป็นคนเหิมเกริมมากขึ้นเรื่อย ๆ ใช่ไหม?” ใบหน้าหล่อเหลาของฌอนเต็มไปด้วยความโกรธ “เขากล้าแม้กระทั่งบุกเข้าไปในบ้านของคนอื่นทั้งทำร้ายร่างกายและวางยาเธอ เขาคิดว่าเขาใหญ่ในแคนเบอร์รานักหรือไง? งั้นทำไมเขาไม่ถือปืนไปปล้นแบงค์ซะเลยล่ะ?” ซาร่ารีบอธิบายขึ้น “เขาชอบเฟรยา ลินช์ จริง ๆ นะคะ ไม่เป็นไรเลยถ้าเฟรยาจะไม่ชอบเขา แต่เธอดูถูกเหยียดหยามเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพราะความโกรธของเขา...” “แล้วไง? เขาไม่ผิดอย่างนั้นเหรอ?” ฌอนพูดด้วยความโกรธ “ไม่ใช่แบบนั้น...” ซาร่าคิดไม่ถึงว่าเขาจะอารมณ์เสีย เมื่อได้รู้ว่าเขาโกรธจร