บทที่ 636

โจเซฟยิ้มพลางพูดขึ้น “เธอลืมล่ะสิว่าพี่เคยเปิดบริษัทที่เมลเบิร์นมาก่อน เราเริ่มสนิทกันตอนที่เราทำงานร่วมกันอยู่บ่อยครั้งในช่วงหลายปีที่ผ่านมา คราวนี้เรามาที่แคนเบอร์ราด้วยกัน แล้วเขาก็ขอมาด้วยตอนที่เขาได้ยินว่าพี่นัดเจอกับเธอ” “รีน คุณทำเกินไปแล้วนะ ตอนนั้นผมคิดจริง ๆ นะว่าคุณตายไปแล้ว คุณไม่ติดต่อผมมาเลยด้วย หัวใจผมแตกสลายนะ ถ้าคุณอยากแกล้งตาย คุณก็น่าจะขอให้ผมช่วยสิ ผมจะจัดการทุกอย่างได้ดีกว่าเลียมแน่นอน” เชสพูดขึ้นอย่างอารมณ์เสีย “คุณทราบได้ยังไงคะว่าเป็นเลียม? ฌอนสืบทราบเรื่องนี้ได้ด้วยหรือเปล่า?” แคทเธอรีนถามพลางเลิกคิ้ว “ครับ ผมเห็นพวกเขาคุยกับในกลุ่มสนทนาแต่ผมไม่ได้พูดอะไร นับตั้งแต่คุณหายไป ผมก็แทบจะไม่คุยกับพวกเขาแล้ว” เชสส่ายหน้าพลางโอดครวญ “ซาร่าปั่นหัวฌอนกับร็อดนีย์เป็นว่าเล่น แถมเชสเตอร์ก็ยังไม่เลิกกับซินดี้ งงเหมือนกันนะ ซินดี้มีอะไรดีนักหนา? ตอนนั้นเธอก็เป็นแค่นักร้องธรรมดา ๆ แต่ตอนนี้เชสเตอร์หมายมั่นปั้นมือจะทำให้เธอเป็นนักแสดงชั้นแนวหน้า บ้าเอ้ย เขาก็แค่คนตาบอด” “คุณพูดถูกค่ะ” แคทเธอรีนอดที่จะคิดถึงแชริตี้ไม่ได้ หญิงสาวที่มีความเท่ทว่าละเอียดอ่อน เห็นได้ชัดว่าเธ