บทที่ 658

“ท่านประธานยูลครับ ผมไม่เข้าใจว่าคุณพูดเรื่องอะไร” วอลเตอร์แสร้งทำเป็นเก็บอารมณ์แล้วพูดขึ้นด้วยใบหน้าขื่นขม “ผมอยู่กับคุณมาเป็นสิบปี แล้วผมก็ซื่อสัตย์กับคุณมาตลอด” “ใช่ค่ะ เป็นสิบปีแล้ว” แคทเธอรีนพยักหน้ารับ “ถึงเงินเดือนตำแหน่งเลขานุการจะแค่ 2 หมื่นดอลล่าร์ต่อเดือน แต่คุณพ่อของฉันก็ให้โบนัสสิ้นปีกับคุณหนึ่งล้านดอลล่าร์เสมอ ท่านยังให้บ้าน รถยนต์ แล้วส่งลูก ๆ ของคุณทั้งสองคนเรียนโรงเรียนที่ดีที่สุด แต่คุณกลับตอบแทนเขาแบบนี้ได้ยังไง วอลเตอร์ คุณปฏิเสธก็ได้ แต่เรามีการบันทึกเอาไว้แล้วว่าคุณวางยาพิษคุณพ่อ คุณอาจจะไม่รู้ แต่เราได้ทำการซ่อนกล้องวงจรปิดเอาไว้ทุกมุมของบ้าน” ใบหน้าของวอลเตอร์เปลี่ยนเป็นซีดเผือด “ฉันจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย ใครเป็นคนสั่งให้คุณทำ?” ดวงตาคู่สวยของแคทเธอรีนเผยความเย็นชาออกมา “ไม่… ไม่มีใครสั่งผม ผมทำของผมเอง” วอลเตอร์พึมพำตอบพลางส่ายหน้า “ผมเกลียดประธานยูล ผม… ผมเกลียดที่เขาที่ขี้เหนียวเงินเดือนทุกปี” “ฉันให้นายในฐานะเลขามามากแล้วนะ นายยังคิดว่ามันน้อยเกินไปอีกเหรอ?” โจเอลโกรธมากจนเขาไอออกมาพลางจับหน้าอก “อย่าโมโหไปเลยค่ะคุณพ่อ คุณพ่อต้องเข้าใจว่าคนบาง