บทที่ 673

“ชาร์ลีมันเลวอะไรอย่างนี้” นิโคลาจุกไปหมด “ลูกขอให้เดเมียนช่วยลูกได้ เมื่อลูกได้รับช่วงต่อยูล คอร์ปอเรชั่นอีกครั้ง ตระกูลแคมโปสจะอยู่ข้างลูก” “คุณพ่อกับหนูจะรอคุณแม่นะคะ” เมลานี่พูดทั้งน้ำตา ... ที่โรงพยาบาล แคทเธอรีนพาโจเอลมาให้ยาทางเส้นเลือด แม้ว่าการได้เห็นนิโคลาถูกจับจะทำให้โจเอลโล่งอกขึ้นมาบ้าง ทว่าสุขภาพของเขาทรุดลงไปอีกครั้งเพราะเขากระวนกระวายใจ เขาถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลเพื่อเข้ารับการรักษานับตั้งแต่นั้นมา ไม่นานนักคุณท่านยูลและคุณผู้หญิงยูลก็รีบมาที่โรงพยาบาล ทันทีที่คุณผู้หญิงยูลได้เห็นสภาพของโจเอล น้ำตาก็เริ่มไหลลงมาตามใบหน้าของท่าน “นิโคลามันเสียสติไปแล้ว เราทำดีกับเธอมาตลอดหลายปี ที่ลูกต้องประสบอุบัติเหตุเมื่อสามปีที่แล้วเธอก็ต้องมีส่วนเกี่ยวข้อง โชคดีที่พ่อของลูกกับแม่ขอให้แคทเธอรีนดูแลลูก ไม่อย่างนั้น...” คำพูดเหล่านั้นทำให้คุณท่านยูลเย็นสันหลังวาบ เมื่อท่านคิดถึงเรื่องนี้แล้ว ท่านก็รู้สึกขอบคุณแคทเธอรีนจากใจจริง “เราติดหนี้บุญคุณหลานเกินไปแล้ว” แคทเธอรีนยิ้มบาง ๆ และยังคงเงียบอยู่ครู่หนึ่ง “ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกค่ะคุณปู่ หนูไม่เคยคาดหวังอะไรจากตระกูลยูลเลย หนู