บทที่ 684

ฌอนขมวดคิ้ว “นามสกุลฉันเกี่ยวอะไรด้วย?” “เพราะคุณชอบยุ่งเรื่องคนอื่นไงค่ะ” แคทเธอรีนตอบอย่างประชดประชัน ฌอนเยาะเย้ย “เธอเป็นภรรยาเก่าของฉัน เลียมเป็นน้องชายฉัน คนอื่นจะว่ายังไงถ้าพวกเธอสองคนลงเอยกัน? เธอสองคนหน้าด้าน แต่ฉันไม่” “คุณยังเห็นเลียมเป็นน้องชายอยู่อีกเหรอ? คุณทำร้ายเขาเพราะคุณอยากได้บริษัท และทำให้เขาเป็นเหมือนตัวตลกในแคนเบอร์รา” แคทเธอรีนตำหนิเขา “ฉันไม่เคยเจอใครจอมบงการและเห็นแก่ตัวเหมือนคุณเลย” “แล้วตอนนี้เธอยังรู้สึกไม่ดีกับเลียมอยู่ไหม?” ฌอนหรี่ตาลง ความเย็นชาฉายแววออกมาจากดวงตาของเขา “เขาช่วยชีวิตฉันเอาไว้ค่ะ ไม่ใช่เรื่องปกติเหรอคะที่ฉันจะอยู่ข้างเขา?” แคทเธอรีนยิ้มขณะที่เธอพูดขึ้น “เราทั้งคู่ต่างก็ยังโสด ก็อาจจะเป็นไปได้ที่เราจะลองเดทกัน เลียมก็หล่อดีนะคะ” “เธอไม่กล้าหรอก” ดวงตาที่แฝงไปด้วยความเกรี้ยวกราดราวกับว่าเขาอยากจะกลืนกินเธอเข้าไป “ตระกูลฮิลล์จะไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น” “ไม่สำคัญว่าคุณจะยอมให้เกิดขึ้นหรือไม่ก็ตาม เพราะยังไงเลียมก็ถูกตระกูลฮิลล์ทอดทิ้งอยู่ดี ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดที่เกิดขึ้น เขาก็แค่ไปทำงานที่บริษัทของเขา มีเรื่องเกิดขึ้นมากมายเกินไ