บทที่ 705

“ก่อนหน้านี้เธอก็ดูมีความสุขมากนี่ที่ได้จูบกับส้วมสาธารณะ” ร็อดนีย์ขยิบตา “เธอยังถอดเสื้อฉันออกและเทไวน์ใส่ฉันด้วยซ้ำ ฉันรู้ว่าเธอชอบเล่นเกมที่ตื่นเต้นแบบนี้” ด้วยคำพูดของเขา ผู้จัดการร้านอาหารและประธานแฮทช์ต่างก็ชำเลืองมองเฟรยาด้วยสายตาแปลก ๆ เธอดูสวยมาก ทว่าคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะทะลึ่งและมีอารมณ์พลุ่งพล่านจากภายใน “คนปากพล่อย!” ใบหน้าของเฟรยาเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ ร็อดนีย์รู้สึกใจเย็นมากขึ้นเมื่อเขาเห็นเธอเป็นแบบนั้น จากนั้นดวงตาของเขาก็เป็นประกายอย่างมีเลศนัย “ช่างเถอะ ฉันจะไม่พูดอะไรมากหรอก ยังไงก็ตาม สภาพของฉันที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็พิสูจน์ทุกอย่างได้แล้ว” “คุณมันเพี้ยนไปแล้ว!” เฟรยาตะคอกใส่เขาแล้วออกไป “นี่ แล้วเรื่องสูตรล่ะ ว่ายังไง?” ร็อดนีย์ตะโกนไล่หลังเธออย่างไม่อาย “ฝันไปเถอะ!” เฟรยาเดินจากไป แล้วประธานแฮทช์ก็เดินตามไปทันที ทันทีที่พวกเขาลับตาไป ร็อดนีย์ก็จามออกมาทันที เขาเริ่มตัวสั่นขณะที่เขาตะโกนเรียกผู้ช่วยของเขาซึ่งอยู่ข้างนอก “เฮอร์เบิร์ต ถอดเสื้อโค้ทนายออกแล้วส่งมาให้ฉัน” ให้ตายสิ เขาจะแข็งตายอยู่แล้ว เขายังไม่ได้ทานอะไรเลย เฮอร์เบิร์ตถอดเสื้อแจ็คเก็ตออกให้ร็