บทที่ 709

“เอาล่ะครับ ปิดคดี” เมื่อตำรวจจะกลับ เฟรยาจึงพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ “ดูก็รู้ว่าไม่ใช่การลักขโมย มีคนจ้างพวกมันให้มาแก้แค้นเรา” “พอได้แล้วเฟรยา ตำรวจก็ทำตามหน้าที่ที่เขาควรจะทำแล้ว” แคทเธอรีนปรามเธอเอาไว้และปล่อยให้ตำรวจออกไป “ฉันมั่นใจว่า โทมัส นีสันเป็นคนติดสินบนพวกเขา” เฟรยาพูดขึ้นด้วยความโกรธ แคทเธอรีนพูดเยาะเย้ย “แน่นอน การฝึกฝนทำให้เกิดความชำนาญ ยิ่งโทมัสทำเรื่องเลวร้ายมากเท่าไร เขาก็ยิ่งชำนาญมากขึ้นเท่านั้น ก่อนหน้านี้ ฌอนคอยตามเช็ดตามล้างเรื่องวุ่นวายที่เขาก่อขึ้น ตอนนี้เขาจัดการเรื่องพวกนั้นได้ด้วยตัวเองจนเขาไม่ต้องรับผลของการกระทำที่ตามมาด้วยซ้ำ” “แล้วเราจะไม่แก้แค้นให้ซูซี่เหรอ?” เฟรยาถามขึ้นอย่างไม่พอใจ “เราต้องค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป แต่… ฉันคงจะอยู่อย่างมีความสุขไม่ได้จนกว่าฉันจะให้พวกมันชดใช้อย่างสาสม” แคทเธอรีนส่งลูคัสให้เฟรยา “ฉันจะออกไปข้างนอก” “คุณแม่จะไปไหนครับ?” ลูคัสถามด้วยความเป็นห่วง “คุณแม่จะไปซื้ออาหารเช้าครับ ไปไม่นานเดี๋ยวก็กลับมาแล้ว ระหว่างนี้ลูกดูแลน้องสาวให้ดีนะครับ” แคทเธอรีนออกจากโรงพยาบาลเมื่อทำให้ลูคัสวางใจได้แล้ว ... 08:00 น. ที่วิลล่าริมท