บทที่ 727

“ครับ ได้ครับ” การข่มขู่แกมบังคับของฌอนทำให้ผู้จัดการทุกคนต่างกลัวมากจนหายใจไม่ออก พวกเขารีบออกไปจากที่นั่น ทันใดนั้นเอง ภายในออฟฟิศก็เงียบลง ซูซี่กอดคอของแคทเธอรีนเอาไว้พลางพูดขึ้น “จู่ ๆ หนูก็คิดถึงฝีมือการทำอาหารของคุณแม่ขึ้นมา คุณพ่อหนูพามาชิมอาหารที่คุณน้าทำเมื่อนานมาแล้ว แล้วมันก็อร่อยมากเลยค่ะ รสชาติเหมือนฝีมือของคุณแม่เลย หนูก็เลยขอให้คุณลุงพาหนูมาหาคุณน้า” จากนั้นเธอก็แอบขยิบตาให้กับแคทเธอรีน “...” แคทเธอรีนรู้สึกชาไปหมด จากที่เธอเคยเป็นแม่จนถูกเปลี่ยนให้มาเป็นน้า ถ้าฌอนไม่อยู่ใกล้ ๆ เธอคงจะตีก้นซูซี่ไปแล้ว ทั้งหมดนี้มันเรื่องอะไรกัน? ถึงอย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอก็ทำได้เพียงเล่นตามน้ำไปกับซูซี่เท่านั้น เมื่อแคทเธอรีนไม่ตอบ ใบหน้าอันหล่อเหลาของฌอนก็เคร่งขรึม แล้วเขาก็พูดขึ้น “เธอได้ยินที่ซูซี่พูดไหม? หลานอยากทานอาหารฝีมือเธอ” “ไม่ แต่ทำไมคุณกับซูซี่ถึงอยู่ด้วยกันได้?” แคทเธอรีนขมวดคิ้ว กำลังบอกตัวเองให้ใจเย็นแล้วมีเหตุผล “เธอเป็น… ลูกสาวของเลียมไม่ใช่เหรอ?” “ถ้าอย่างนั้นเธอก็รู้แล้วใช่ไหมว่าเลียมมีลูกสาว?” น้ำเสียงของฌอนเจือด้วยความขมขื่นโดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ