บทที่ 730

“ใช่ค่ะ” ซูซี่รีบพยักหน้าและกะพริบตาถี่ ๆ เพื่อให้น้ำตาไหลออกมา “ทุกครั้งที่หนูทานอาหารของคุณน้า หนูคิดถึงคุณแม่ค่ะ เมื่อกี้นี้หนูคิดว่าคุณน้าเป็นคุณแม่ของหนูซะอีก” จากนั้น เธอก็โผเข้าหาอ้อมแขนของแคทเธอรีนทันที “คุณน้า มาเป็นแม่ของหนูได้ไหมคะ?” “...” การแสดงของนักแสดงเจ้าบทบาทตัวน้อยเกิดขึ้นเร็วเกินไป แม้แต่แคทเธอรีนที่เรียกได้ว่าเป็นอัจฉริยะทางด้านการแสดง ก็ยังตามการแสดงของลูกสาวไม่ทัน น่าเสียดายที่เด็กหญิงคนนี้ไม่ใช่นักแสดง เธอไปเปิดตัวไปนักแสดงเด็กได้เลย “ไม่ได้” ก่อนที่เธอจะทันได้ตอบ ใบหน้าของฌอนก็เปลี่ยนไปแล้วเขาก็พูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ ซูซี่มองเขาแล้วรู้สึกกลัวมากจนซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของแคทเธอรีน เธอเริ่มร้องไห้ออกมา “คุณลุงน่ากลัวจังเลยค่ะ” “ทำไมคุณต้องทำหน้าดุใส่เด็กด้วย?” แคทเธอรีนมองเขาด้วยความโกรธ ฌอนไม่ได้ตั้งใจทำให้ซูซี่กลัว ทว่าแค่คิดว่าแคทเธอรีนกำลังจะแต่งงานกับเลียมก็ทำให้ร่างกายของเขาแสดงความเย็นชาออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ “ซูซี่ ลุงขอโทษ” เขารีบเอ่ยขอโทษเธอเสียงเบา “แต่หนูยังเด็ก มีบางเรื่องที่หนูไม่เข้าใจ น้าเคธี่แต่งงานกับพ่อของหนูไม่ได้” “ทำไมถึงไม่ได้ล่ะคะ? หนูไ