บทที่ 750

สองวันต่อมา เฟรยากลับมาจากเมลเบิร์นแล้วถึงแคนเบอร์ราในตอนกลางคืน แคทเธอรีนไปรับเธอด้วยตัวเอง “ให้ตายเถอะ ฉันไม่อยู่แค่ไม่กี่วันเอง ซูซี่กลายเป็นลูกของเลียมไปซะแล้ว” เฟรยาพูดอย่างหนักใจ “ถ้าอย่างนั้นพวกเด็ก ๆ ก็กลับไปที่อเมริกากับฉันไม่ได้แล้วน่ะสิ ฉันคงจะเบื่อและเหงาอยู่คนเดียวที่นั่นแน่เลย ฉันย้ายออฟฟิศมาที่แคนเบอร์ราดีไหม? คุณพ่อคุณแม่ของฉันก็อยากให้ฉันกลับมาเหมือนกัน” “นั่นสิ” แคทเธอรีนจึงถามขึ้น “เอสอี กรุ๊ป ไม่ขอให้เธอมาทำงานกับพวกเขาเหรอ? เธอทำงานกับพวกเขาและเอาชนะโอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นไปพร้อม ๆ กันได้ด้วย” “พอพูดเรื่องนี้ขึ้นมา มีคนจากโอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นโทรหาฉันทุกวัน พวกเขาขอโทษและขอร้องให้ฉันกลับไป” เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เฟรยาก็รู้สึกสะใจมาก ในตอนนี้เอง โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นพร้อมกับแจ้งเตือนที่แสดงชื่อ ‘ร็อดนีย์ สโนว์’ เฟรยามองแคทเธอรีนพลางเลิกคิ้วขึ้นก่อนที่เธอจะกดวางสายด้วยท่าทางเย่อหยิ่ง “เหอะ ไร้สาระสิ้นดี เมื่อก่อนตอนที่ฉันอ้อนวอนขอร้องเขา เขากลับเมินไม่สนใจฉัน แต่ตอนนี้นายมันอยู่คนละชั้นกับฉันแล้วย่ะ” แคทเธอรีนหัวเราะคิกคัก “ร็อดนีย์จะต้องมีปัญหาแน่ถ้าเธอทำงานให้