บทที่ 762

“ไปหาคนอื่นมาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวแทนก่อน ส่วนฉันจะรีบไปช่วงบ่าย ฉันมีหนี้ที่ต้องสะสางกับเฟรยาก่อน เธอหนีไป” ร็อดนีย์สองจิตสองใจอยู่พักหนึ่ง แต่สุดท้ายเขาก็ปฏิเสธเชสเตอร์ “... โอเค อย่ามาสายแล้วกัน” หลังจากวางสาย ร็อดนีย์สั่งคนให้ค้นหาที่อยู่ของเฟรยาทันที จากนั้นเขาก็บึ่งไปที่นั้นทันใด เมื่อถึงสถาบันเฮคเกตต์ เขาเคาะประตูอยู่นานก็ไม่มีใครมาตอบรับ เพราะหลังจากเฟรยามองชายที่อยู่ข้างนอกผ่านช่องตาแมว เธอก็ไม่สนใจเขาและกลับไปนอนต่อ เธอไม่เชื่อว่าเขาจะพังประตูเข้ามาได้ถ้าเธอไม่ยอมเปิด ซึ่งพิสูจน์ได้ในเวลาต่อมาว่าเธอประเมินความโกรธของผู้ชายคนนั้นต่ำไป ... ไม่นาน ร็อดนีย์ก็เตะประตูห้องนอนของเฟรยาจนเปิดออก เมื่อเขาเห็นหญิงสาวบนเตียงยังคงนอนหลับสนิท คลื่นความโกรธของเขาก็พุ่งประทุจากก้นบึ้งหัวใจจนหัวแทบระเบิด “เฟรยา ลินช์ เธอยังมีหน้ามานอนหลับเวลาแบบนี้ได้อีกนะ?” ร็อดนีย์เหวี่ยงผ้าห่มของเธอออก หญิงสาวใต้ผ้าห่มสวมเพียงชุดนอนบางเบาสีชมพู ชุดนอนของเธอยับยู่ยี่จากการนอนดิ้นของเธอ ผิวขาวผ่องของเธอเต็มตาร็อดนีย์ ลมหายใจของเขาเริ่มร้อนผ่าว แม้พวกผู้หญิงเมื่อเช้าใส่เสื้อผ้ารัดรูปเซ็กซี่ แต่พวกน