บทที่ 962

ยังไงก็ตามการเผชิญหน้ากับฌอนที่ปฏิบัติตัวเยี่ยงนี้ทําให้แคทเธอรีนได้แต่ขนลุก เขาช่างน่ากลัวมากเหลือเกินระหว่างงานแต่งงานก่อนหน้านี้กับตอนนี้ทําตัวแตกต่างไปจนไม่เหลือเค้าเดิมได้ยังไง? เขากำลังหลอนจากโรคจิตเภทหรือเปล่าเนี่ย? แคทเธอรีนคิดอยู่ว่าถ้าหากเธอต้องการวิ่งหนีไปต่อด้วยเท้าเปล่าคงจะไม่เหมาะ หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งเธอถึงสวมรองเท้าแตะ เมื่อฌอนปล่อยเธอ เธอก็รีบวิ่งออกไปเหมือนหญิงบ้า มันเป็นสถานที่แปลกตาราวกับป้อมปราสาทขนาดใหญ่ ผนังตกแต่งด้วยดอกกุหลาบมากมาย สายริบบิ้น และธงยาวหลากสีตกแต่งงานเลี้ยง มองดูแล้วให้บรรยากาศรื่นเริงสนุกสนาน ดูราวกับว่างานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่เพิ่งจะเริ่มดำเนินขึ้น ณ บัดนี้ได้เวลาที่ทั้งคู่จะใช้เวลาค่ำคืนแรกของพวกเขาอยู่ด้วยกัน บรรดาคนรับใช้ที่เดินผ่านแคทเธอรีนมีใส่ชุดสีดำขาว พวกเขาทั้งหมดยิ้มกว้างให้เธอและทักทายเธอเป็นครั้งคราวว่า “สวัสดีคุณผู้หญิง” แคทเธอรีนพบว่ามันน่าขนลุก เธอจึงวิ่งให้เร็วยิ่งขึ้นอีก แต่ว่าเธอเร่งรีบออกจากคฤหาสน์ไปก็เท่านั้นเพราะเจอคฤหาสน์อีกหลังที่ข้างนอก หลังจากวิ่งไปอยู่เป็นเวลานาน เธอก็วิ่งเข้าไปในป่าแปลก ๆ ไม่คุ้นตา และแล้วทั้