บทที่ 990

ในขณะนั้นเอง ลีอาได้ยินใครบางคนร้องเรียกด้วยน้ำเสียงหวานแหววว่า “สามีจ๋า...” พลันเมสันก็หันไปมอง แล้วสีหน้าอ่อนโยนก็ผุดขึ้นบนใบหน้าเขา ลีอาก็มองไปทางนั้นด้วยเช่นกันเห็นสาวสวยคนหนึ่งเดินมาพร้อมจูงมือเด็กชายตัวเล็ก ๆ อายุราวเจ็ดหรือแปดขวบ เด็กชายตัวเล็ก ๆ วิ่งกระโจนเข้าไปในอ้อมกอดของเมสัน "พ่อ..." ลีอารู้สึกราวกับว่าหัวของเธอถูกฟ้าผ่าจนแตกออกเป็นเสี่ยง ดวงตาของเธอเบิ่งจ้องมองตาโตสุดขีดไปที่หญิงผู้นั้นกับเด็ก เธอรู้สึกหายใจแทบไม่ออก ถ้าเธอจําไม่ผิด ผู้หญิงคนนี้คือโจแอน โฮลท์ลูกสาวของตระกูลโฮลท์ โจแอนสนิทกับซาร่ามากทีเดียว ก่อนหน้านี้ลีอาเคยเจอโจแอนบ้างแล้วสองสามครั้งระหว่างไปร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ที่สมาคมธุรกิจจัดขึ้นในแคนเบอร์รา "ป้าลีอาคะ" โจแอนเหลือบมองเธอ “ฉันขอโทษนะคะคือเมสันกับฉันรักกันมานานแล้วล่ะค่ะและนี่ลูกของเรา” ลีอาแทบจะกระอักเลือดออกมาด้วยความโกรธ คําพูดของโจแอนนั้นเหมือนการตบหน้าเธอฉาดใหญ่ “เมสัน แคมโปส แกมันไอ้เฮงซวย!” เธอทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เธอยกมือขึ้นจะตบใบหน้าอวดดีของเมสัน แต่แล้วเธอก็ถูกเมสันผลักลงไปกองกับพื้นก่อนที่เธอจะทันได้แตะต้องตัวเขา “ลีอา ฮิลล์ ผมน่ะอดทน