บทที่ 148

บุหรี่ครึ่งมวนถูกหนีบระหว่างริมฝีปากของโจนาธาน เขาจ้องไปที่ข้อมือของตัวเอง ซึ่งถูกหญิงสาวสวยสวมชุดสีฟ้าซีดคว้าตัวไว้ ปลอกคอของเธอไม่กว้างเกินไป และอยู่ต่ำกว่ากระดูกไหปลาร้าของเธอเล็กน้อย ส่วนที่เหลือของผิวสีขาวราวกับหิมะของเธอถูกปกปิดไว้อย่างแน่นหนา จากส่วนโค้งของเธอ จะเห็นได้ว่าเธอยังเป็นทารกอยู่เลย มีกลิ่นแอลกอฮอล์จาง ๆ จากร่างกายของเธอ และดวงตาของเธอซึ่งใหญ่และสว่างเป็นหมอก เธอดึงเขาและพูดคุยกับเขาในสภาพเมาเหล้า ทั้งหมดที่ไม่สำคัญ ส่วนที่สำคัญที่สุดคือผู้หญิงคนนี้ดูคุ้นเคยเป็นพิเศษ นอกจากจะมีนิสัยชอบนินทาแล้ว โจนาธานยังมีข้อดีอีกประการหนึ่งที่ควรค่าแก่การยกย่อง เขามีความทรงจำที่ดีในการถ่ายภาพ และเขาสามารถจำทุกอย่างได้เพียงแค่มองดูเพียงครั้งเดียว เขาหรี่ตาและขยายขนาดโดโรธี เมื่อในที่สุดเขาก็รู้ว่าเธอเป็นใคร มุมปากของเขาก็กระตุกยิ้มอย่างพอใจ หกปีระหว่างการพบกันครั้งล่าสุด และเขาไม่คิดว่าจะพบโดโรธีที่นี่จริงๆ มันเป็นความบังเอิญที่หัวใจของความบังเอิญนั่นเอง! รอสักครู่! เธอเพิ่งถามอะไรเขาไป? สุดฮอตหายไปไหนกันหมด? เธอมาถามคนที่ใช่แล้ว อย่างใดอย่างหนึ่ง เขารู้จริงๆ ว่าสถานที่ใดร้อนแรงที่สุ