บทที่ 166 เติบโตไปด้วยกัน

กิดเดียนเหลือบมองเธออย่างเย็นชา เนลล์ยังคงเยาะเย้ย “ฉันกำลังบอกคุณตอนนี้คุณไม่กล้าทิ้งฉันไปในอีกไม่กี่วันข้างหน้า พวกผู้หญิงอาจจะฉกคุณไปถ้าคุณไม่อยู่ใกล้ฉัน ตามฉันมาฉันจะปกป้องเธอเหมือนเด็กน้อยฮ่า ๆ ๆ!” หลังจากนั้นเธอก็ระเบิดเสียงหัวเราะ แต่กิดเดียนกลับตอบสนองอย่างแข็งกร้าว เขาทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย ใครจะคิดว่าประธานของ บริษัทลีย์จะถูกเยาะเย้ยแบบนี้? แต่เขาไม่สามารถพูดออกมาได้แม้แต่คำเดียว ในที่สุดเขาก็สะบัดนิ้วไปที่ด้านหลังศีรษะของเนลล์อย่างช่วยไม่ได้ “ฉันไม่รู้จะทำยังไงกับคุณจริง ๆ มาเริ่มกันเลย เรายังต้องปีนภูเขาเฮอร์มา หลังอาหารกลางวัน” พวกเขาสองคนเดินกลับไปที่คฤหาสน์ ในช่วงบ่ายกิดเดียนกำลังทำอาหารอยู่ในครัวและเนลล์เสนอตัวช่วยโดยอัตโนมัติโดยการล้างผักจานหรืออะไรก็ตาม พวกเขาสองคนดูเหมือนคู่รักหนุ่มสาวเมื่อทำงานร่วมกัน หลังจากทำความสะอาดผักแล้วเนลล์ก็ไม่มีอะไรทำเธอจึงนำม้านั่งนั่งที่หน้าห้องครัวเพื่อดูผู้ชายของเธอทำอาหาร เธอตระหนักว่าตราบใดที่ผู้ชายคนนั้นมีหน้าตาดีเขาก็จะดูดีไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ตาม มันรวมถึงแม้ว่าเขาจะทำอาหารในผ้ากันเปื้อนและมีผมยุ่ง ๆ แต่ความกล้าหาญในตัวเขาก็รู้