บทที่ 411 อย่าอิจฉาเลย

เมื่อกลุ่มพวกเขาเดินจากไป โชคดีที่ครั้งนี้ไม่ใช่ช่วงพีคของรีสอร์ท จึงมีห้องส่วนตัวให้บริการ โจเอลขอห้องส่วนตัวและสั่งอาหารทะเลเต็มโต๊ะ ในขณะที่พวกเขาพูดคุย หัวเราะและกินอาหารกัน โจเอลเป็นพวกชอบสร้างปัญหาคอยยุยงเพื่อน ๆ ของเขาให้ดื่มให้หมดขวดทีละคน ธาราที่ขี้อายและดื่มไม่เก่ง หลังจากดื่มไปไม่กี่ครั้ง เธอก็ค่อนข้างจะเมา อลันเคยเป็นทหารมาหลายปีและมีโอกาสดื่มไม่มากนัก ต่อมาแม้ว่าเขาจะทำธุรกิจ แต่เขาไม่ค่อยได้เข้าสังคม ดังนั้นเขาจึงดื่มไปเพียงไม่กี่แก้วเท่านั้น มีเพียงไซมอนและลูซี่เท่านั้นที่กล้าพอที่จะเผชิญหน้ากับโจเอล โจเอลต้องการดื่มกับกิดเดียน แต่ฝ่ายนั้นไม่ค่อยสนใจเขา เขาหยิบหยกออกมาแล้วพูดว่า "ฉันมีของให้แล้ว จำสิ่งที่แกสัญญากับฉันไว้ด้วย" เมื่อมองดูหยกที่อยู่ข้างหน้าเขา โจเอลอดไม่ได้ที่จะกอดและจูบกิดเดียน แม้จะรู้สึกขอบคุณอย่างเก็บไว้ไม่อยู่ แต่เขาก็ไม่กล้าประจบประแจงกิดเดียน เขากลับให้สนใจกับเนลล์แทน ตอนนี้ ไซมอนค่อนข้างเมาแล้ว เมื่อเขาสังเกตเห็นหยกชิ้นนั้น เขาก็ร้องออกมาทันทีว่า “ไอ้บ้า นี่ไม่ใช่ชิ้นที่ อาวุโสฮิวจ์เพิ่งได้มาเหรอ?” โจเอลสวมกอดหยกในอ้อมแขนอย่างระมัดระวังและกล